- сұңқи
- ет. экспр. Сораю, сырию, тыртию. – Не, тағы да тәубасына түсіріп келдің бе? – деді с ұ ң қ и ғ а н шата қатыны алдынан көлбең етіп шыға келіп (Ж.Қорғасбек, Жынды., 80).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
